ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ನಿದಿರೆಯ
ಮಂಪರಿನಲಿ ಗುನುಗುನಿಸುವ
ಸ್ವಪ್ನಗಳಿಗೆಲ್ಲ, ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ
ಅಂಗಿಯ ತೊಟ್ಟು ಹಗಲ ಬೀದಿಯಲಿ
ಸುತ್ತುವ ಬಯಕೆ,
ಹಗಲಿನ ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಇರುಳಿನ ಕೌದಿಯೊಳಗೆ
ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಿಸುವ ತವಕ,
ಇರುಳು ಬೆಳಕಿನಾಟದಲಿ
ತೆರೆಯೊಳಗಿಣುಕುವ ತಿಳಿಸಂಜೆಗೆ ನಿತ್ಯ ಹರೆಯ...!
ಮಾರ್ಗಶಿರ ಮಾಸದ
ಈ ರಾತ್ರಿಗಳಿಗೆಲ್ಲ
ನೀ ಉಳಿಸಿಹೋದ
ಎದೆಸುಡುವ ಛಾಯೆಗಳೆ
ಅಂಟಿರಬೇಕು ಸಖ,
ಬೇಡವೆಂದರು ಹೊದಿಕೆ
ಸರಿಸಲಾಗದಂತೆ
ಕಾಡುತ್ತವೆ..!
ಉಹ್ಞೂಂ..! ಇಂದಿಗೂ
ಅರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಸಖ, ಅಂದು
ಜಾರಿದ್ದು ಕಾಲವೊ,
ಮನವೊ ಎಂದು.
ನೀನಂದು ತಿರುಗಿಯು
ನೋಡದೆ ಹೋದೆ,
ಮರಳುವ ಸೂಚನೆಯು ನೀಡದೆ !
ನಾ ಯಮುನೆಯ ತಟದಲ್ಲೆ
ಕರಗಿದೆ,
ನೀ ನನ್ನೊಳಗೆ ಬಂದು
ಸೇರಿದೆ,
ಒಲವಿಗೊಂದು ಹೊಸ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆದೆ,
ಕೊನೆವರೆಗೂ ವಿರಹದ
ಕೌತುಕವಾಗೆ ಉಳಿದೆ...!
ಈ ಜಗಮಗಿಸುವ ದೀಪಗಳಿಗು,
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನೋಟಕ್ಕು
ಅದಾವ ತಾರೆಗಳ ಹೊಳಪು
ದಕ್ಕಿರಬಹುದು ಸಾಕಿ,
ಎದುರಾದಾಗ ಎದೆಯ
ಅಮವಾಸ್ಯೆಯೊಳಗು ದೀಪಾವಳಿಯ
ಬೆಳಕ ಚೆಲ್ಲಿ, ಬಸವಳಿದ ಬೀದಿಯ
ರಂಗಾಗಿಸುತ್ತವೆ !!
-By ಪಲ್ಲವಿ ಚೆನ್ನಬಸಪ್ಪ